Porady
Drodzy Pacjenci!
W poniższym zestawieniu znajdziecie odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania. Jednocześnie chcielibyśmy podkreślić, że leczenie ortodontyczne jest zaplanowane na podstawie indywidualnych potrzeb każdego Pacjenta, stąd zaprezentowane poniżej odpowiedzi są jedynie poglądowe i wymagają rewizji przez lekarza podczas wizyty. Prosimy o traktowanie ich jako wskazówek, a nie gotowych wytycznych. Jeżeli masz pytanie, które nie znajduje się na poniższej liście, serdecznie zapraszamy do kontaktu.
Pytania ogólne dotyczące leczenia ortodontycznego
Tak, w każdym wieku można podjąć się leczenia ortodontycznego. Oczywiście im wcześniej, tym istnieje większa szansa na całkowite wyprowadzenie wady zgryzu lub nawet wady szkieletowej. Jeśli chodzi o poprawę estetyki uśmiechu i zgryzu, nie ma granicy wieku.
Do jednych z wielu objawów, które powinny nas zaniepokoić, należą:
- zaburzenie symetrii, np. przemieszczona w lewo lub prawo bródka,
- siekacze dolne nachodzą na górne (zgryz krzyżowy, przodozgryz),
- zęby przednie i zęby górne nie dotykają się z dolnymi (zgryz otwarty)
- bródka jest znacznie cofnięta.
Ponadto powinniśmy zwrócić się z prośbą o konsultację ortodontyczną w przypadku pojawienia się symptomów tj.:
- zgrzytanie zębami w nocy,
- oddychanie przez usta,
- wpychanie języka między zęby,
- brak miejsca na wyrzynające się zęby stałe.
Zależy od złożoności wady. Najkrótsze leczenie ortodontyczne jest możliwe nawet w 7 tygodni.
W zależności od wady lekarz wybierze odpowiedni do wieku i problemu rodzaj aparatu. Dzisiejsza medycyna oferuje szereg metod leczenia, do których należą m.in.: aparaty do ćwiczeń, aparaty działające na szwy czaszkowe, aparaty ruchome, aparaty stałe i nakładkowe. W naszym gabinecie, jako nieliczni, oferujemy leczenie nowoczesną metodą nakładkową Invisalign.
Oprócz oczywistych korzyści, czyli poprawy estetyki uśmiechu oraz zgryzu, prawidłowe leczenie pozwala na bardziej fizjologiczne rozłożenie sił żujących poprzez prawidłowe ustawienie kontaktów pomiędzy górnymi oraz dolnymi zębami. Bardzo często osoby cierpiące na bruksizm (zgrzytające zębami), czy też bóle głowy lub dolegliwości ze strony stawu skroniowo- żuchwowego odczuwają ulgę.
Ze względu na konieczność wykonania zdjęć rentgenowskich przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego występują przeciwskazania do rozpoczynania leczenia ortodontycznego i należy wstrzymać się do rozwiązania. Rozpoczęte leczenie ortodontyczne może być kontynuowane.
O leczeniu wczesnym możemy mówić w przypadku dzieci poniżej 10 roku życia. Najczęściej jest to leczenie przeprowadzane z wykorzystaniem aparatów ruchomych. Podstawą leczenia wczesnego jest korekta stłoczeń, zgryzu otwartego, głębokiego i krzyżowego, a także likwidowanie nieprawidłowych nawyków. Jednocześnie następuje poprawa estetyki uzębienia.
Działalność związana ze źródłami promieniowania jonizującego w naszej jednostce nie powoduje negatywnego wpływu na zdrowie ludzi i środowisko. Postępowanie naszej firmy ze źródłami promieniowania jonizującego jest zgodne z warunkami zezwolenia Opolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Opolu i obowiązującymi wymogami prawnymi w tym zakresie wynikającymi z ustawy prawo atomowe, a także zapewnia minimalizowanie wpływu odpadów na środowisko. Nie ma uwolnień substancji
promieniotwórczych do środowiska w związku z wykonywaniem działalności związanej ze
źródłami promieniowania jonizującego.
Przed rozpoczęciem leczenia
Pierwszym krokiem niezbędnym do rozpoczęcia procesu leczenia jest konsultacja ortodontyczna. Podczas wizyty lekarz przeprowadza wstępne badanie wewnątrzustne oraz wykonuje inne niezbędne czynności weryfikujące ogólny stan zdrowia pacjenta. Jeżeli procedura nie wymaga żadnych dodatkowych informacji, podczas drugiego spotkania lekarz wykonuje:
- specjalistyczne zdjęcia fotograficzne,
- skany wewnątrzustne („cyfrowy wycisk”),
- RTG pantomograficzne,
- w razie potrzeby tomografię.
Na tej podstawie oceniana jest wada zgryzu oraz planowane leczenie.
Lekarz może skierować pacjenta na wykonanie panoramicznego zdjęcia wszystkich zębów, czyli pantomogramu. Zalecane jest także wykonanie zdjęcia bocznego czaszki nazywanego cefalogramem. Ortodonta robi także dokumentację fotograficzną zębów pacjenta oraz wykonuje skany zębów (zamiast tradycyjnej metody pobierania wycisków gipsowych do modeli diagnostycznych). Przed rozpoczęciem leczenia, ortodonta może skierować pacjenta na dodatkowe zabiegi stomatologiczne, które mają ułatwić dalsze postępowanie ortodontyczne. Niezbędne może się okazać profesjonalne czyszczenie zębów przeprowadzane przez wykwalifikowaną higienistkę czy też leczenie stomatologiczne. Zdarza się również, że istnieje konieczność konsultacji fizjoterapeutycznej, osteopatycznej czy logopedycznej.
Plan leczenia jest dokumentem prawnym, podpisywanym przez lekarza oraz pacjenta. W przypadku niepełnoletności pacjenta dokument jest podpisywany przez rodzica lub opiekuna prawnego. Plan leczenia zawiera wszystkie niezbędne informacje dotyczące diagnozy i proponowanej metody leczenia.
Ilość wizyt kontrolnych zależy od rodzaju wady zgryzu, jej nasilenia oraz wybranej metody leczenia. Każdorazowo ilość wizyt kontrolnych i ich częstotliwość ustalana jest indywidualnie z lekarzem ortodontą.
Nie ma przeciwwskazań do uprawiania sportu. W przypadku aparatów stałych czasem zaleca się wykonanie specjalnych szyn ochronnych.
Natomiast w przypadku Invisalign, nakładka stanowi swego rodzaju dodatkową ochronę, na którą dodatkowo można założyć standardową sportową szynę ochronną.
Nowoczesne metody leczenia ortodontycznego są coraz bardziej przyjazne dla Pacjenta. Najbardziej komfortową metodą leczenia jest metoda nakładkowa, która uznawana jest za właściwie bezbolesną. Z kolei przy leczeniu aparatem stałym najczęściej pacjenci zgłaszają dyskomfort w pierwszych miesiącach od momentu założenia aparatu, ze względu na przystosowanie błony śluzowej policzków i warg do odstających elementów. Kolejnym momentem, w którym może pojawić się tkliwość, jest tzw. „aktywacją aparatu”, czyli włączenie nowych sił przesuwających zęby. Zdarzają się pacjenci, w których istnieje potrzeba zażycia środka przeciwbólowego.
W trakcie leczenia
W przypadku stosowania aparatów stałych należy unikać twardych pokarmów tj. orzechy, cukierki, twarde warzywa czy owoce owoców, a także lepkich, tj. karmel, krówki, gumy do żucia. Natomiast przy metodzie Invisalign (przezroczyste nakładki zakładane i zdejmowane samodzielnie przez Pacjenta) dieta pozostaje bez zmian.
Najczęstszym powodem awarii aparatu (np. oderwanie zamka, pęknięcie drutu itp.) spowodowane jest przez spożywanie niezalecanych pokarmów: ciągnące się cukierki typu „krówki“, karmelki, mamby, oraz pokarmy twarde: landrynki, twarde orzechy, i skórki od chleba.
Uwaga ta nie dotyczy Pacjentów leczonych Invisalign, ze względu na możliwość ściągania aparatu do jedzenia. W przypadku zgubienia lub złamania nakładki Invisalign natychmiast skontaktuj się ze swoim lekarzem. Ortodonta może zalecić np. noszenie wcześniejszego lub następnego zestawu nakładek, do czasu zamówienia nakładek zastępczych.
Pacjenci z aparatami stałymi powinni szczotkować zęby po każdym posiłku oraz przed snem. Wskazane jest używanie nici dentystycznych, szczoteczek międzyzębowych oraz płukanek. W naszej praktyce zachęcamy pacjentów do stosowania past do zębów dedykowanych leczeniu ortodontycznemu, które są wzbogacone większą ilością fluoru. Innym rozwiązaniem wspierającym jest smarowanie zębów przed snem specjalną pastą wzbogaconą minerałami innymi niż fluor, które wzmacniają szkliwo.
Pacjenci stosujący Invisalign powinni myć zęby każdorazowo po jedzeniu, przed nałożeniem nakładek.
Po skończonym leczeniu
Retencja jest stosowana po leczeniu ortodontycznym celem utrzymania efektu leczenia. Wyróżniamy dwa rodzaje retencji: retencja stała (naklejana z tyłu na zęby w postaci „drucika”) oraz retencja ruchoma, czyli przezroczysta, akrylowa nakładka dopasowana do zębów pacjenta po skończonym leczeniu. Z reguły retencję ruchomą nosi pacjent w nocy.
Trzy lata po zakończonym leczeniu ortodontycznym jest to okres najbardziej podatny na zmiany po leczeniu. Natomiast w niektórych przypadkach jest ona konieczna do końca życia.
Kontrolę są konieczne, szczególnie w okresie pierwszych trzech lat, kiedy odbywają się one co pół roku. Po tym okresie z reguły należy przychodzić na kontrolę co roku.